DEELNEMERS
Ilga Grinberga en Aina Rudzite
De wonderbaarlijke gezusters van het vrolijke boerenbedrijf. Zij krijgen het zelfs voor elkaar om hun vier en twintig  koeien aan het lachen te maken. Hun vriendelijke benadering maakt het bedrijf net een beetje anders. En de gemengde kudde van zwart-bont vee en 'Letse bruinen' wordt twee keer per dag welluidend samengeroepen door de stem van de bazin.

"We lopen de hele dag: van de schuur naar het huis, van de stallen naar de keuken, en weer terug.
Ja! En dan naar de pomp om water te halen.
Kijk daar gaat Ilga, ze begint 's ochtends vroeg en komt pas later binnen voor het ontbijt.
En ze maakt het eten voor de kalveren... Ze komt en gaat, heen en weer, de hele dag… Zo wordt het uiteindelijk een prachtige tekening.
Het is ons opgevallen dat bij jullie de koeien hun horens nog hebben. Tegenwoordig haalt iedereen ze toch weg?
In de sovjettijd had de kolchoz meer dan 200 koeien, allemaal met horens. We hadden nooit
problemen met gevechten of verwondingen. Waarom zouden we ze nu wel weghalen? Het doet de koeien alleen maar veel pijn."